کولاکوویچ: المپیک منفعت ملی است

به گزارش روابط عمومی فدراسیون والیبال، ایگور کولاکوویچ سرمربی تیم ملی والیبال ایران روز شنبه ۱۶ آذر در نشست خبری با حضور اصحاب رسانه حاضر شد تا پاسخگوی سوالات خبرنگاران باشد. مشروح صحبت‌های سرمربی تیم ملی والیبال ایران به شرح زیر است:

*وضعیت دستیاران در تیم ملی چه طور است؟
پیمان اکبری و سعید رضایی در بهترین وضعیت هستند و مشکلی وجود ندارد. همیشه شرایط به این منوال بوده؛ من همواره بهترین ارتباط را با دستیارانم داشتم. ۲ دستیار خارجی من فردا قراراست به تهران سفر کنند. تا الان هم منتظر دریافت روادید بودند و مثل گذشته به کار خود ادامه می دهند.

*نظرتان درباره تعطیلی لیگ برتر برای آماده سازی تیم ملی چیست؟
روند آماده سازی تیم ملی برای انتخابی المپیک، بسیار جدی است و در این مسیر نیاز به کار زیاد داریم. ما ۶ بازیکن خارج از کشور داریم که لژیونر هستند. ما باید ۱۴ بازیکن را انتخاب کنیم و بقیه در داخل بازی می‌کنند که به همین خاطر نیاز به اردوی تدارکاتی مناسب داشتیم. در وهله نخست قرار بود تا ۱۸ دسامبر لیگ ادامه داشته باشد، اما وقتی داورزنی رییس فدراسیون شد، تصمیم بر این شد لیگ زودتر تعطیل شود. به نظر من هم تصمیم درستی بود. چیزی که درستی این تصمیم را ثابت می‌کند، این است که ۱۰ هفته از لیگ گذشته و هر هفته، هر تیم ۲ مسابقه برگزار می‌کند. تیم‌ها دوره آماده‌سازی خوبی را پشت سر نگذاشته بودند. مربیان لیگ به هیچ وجه در این قضیه مقصر نیستند چون زمانی برای آماده کردن تیمشان نداشتند. وقتی بازیکنان به اردو آمدند، تقریبا همه ناآماده بودند. استرالیا و چین هنوز لیگشان آغاز نشده و آن‌ها خودشان را برای انتخابی المپیک آماده می‌کنند. فکر می‌کنم منافع ملی اولویت بیش‌تری نسبت به لیگ برتر دارد. ما راه دیگری نداریم جز این که تمام توان خود را بسیج کنیم که به هدفمان برسیم. قطعا فشار زیادی در این تورنمنت به ما می‌آید و به همین خاطر باید کاملا آماده باشیم. راهیابی به توکیو جزو منافع ملی به حساب می‌آید.

*حضور بازیکنان لیگ برتری در تیم ملی را چه طور ارزیابی می‌کنید؟
از این ۱۸ بازیکن، ۸ یا ۹ بازیکن برای انتخابی المپیک انتخاب می‌شوند و بقیه هم به باشگاههای خود بازمی‌گردند تا برای مراحل بعدی خودشان را آماده کنند. بازیکنان بیش‌تر از نظر ذهنی خسته هستند چون فشار مسابقات لیگ زیاد بوده است. حدودا ما یک ماه زمان داریم و این زمان کافی است تا بازیکنان را از نظر ذهنی و تکنیکی آماده کنیم.

*برنامه ایران برای آماده سازی جهت حضور در انتخابی المپیک چیست؟
بازهم تاکید می‌کنم راهیابی تیم ملی به المپیک توکیو جزو منافع ملی است و شاید این وسط برخی قربانی هم شوند. اگر لیگ برتر ایران در اسفندماه هم به پایان نرسد و تا اردیبهشت ماه ادامه کند، ما به اندازه کافی زمان برای آماده سازی تیم ملی داریم. لژیونرهای ما هم بازی‌های باشگاهی‌شان تا همان مقطع طول می‌کشد و زودتر نمی‌توانند در تیم ملی حاضر شوند.

*نظر شما درباره عدم رضایت کارشناسان از وضعیت تیم ملی چیست؟
اگر این نقدها از سوی مربیان است که باید بگویم من دائما با آن‌ها در ارتباط بودم. به هر حال هر مربی شیوه کاری خودش را دارد. با این حال، من از همه مربیانی که دستی در آتش دارند، می‌خواهم که بیایند و همفکری کنند. حتی من حاضرم درباره نوع تمریناتم به آن‌ها توضیح دهم. من از آن‌ها دعوت می‌کنم که بیایند و چشم در چشم صحبت کنیم، اما نه این‌طور که در رسانه‌ها صحبت های خود را مطرح کنند. برخی صحبت‌ها از سر منافع خاصی است و من هم نمی‌توانم به همه افراد پاسخ بدهم.

*ایران می تواند روی سکوی المپیک قرار گیرد؟
طبیعتا نمی‌توانیم چنین قولی بدهیم. ما همه می‌توانیم کار کنیم و زحمت بکشیم؛ اما اگر کسی قول دهد، درست نیست. من می‌توانم درباره هر چیزی که می‌خواهید قول بدهم، اما هیچ مربی‌ای در دنیا نمی‌تواند قولی بابت نتیجه گرفتن بدهد. داورزنی به عنوان یکی از مسئولان زحمتکش که الان بار دیگر اثرات خودش را نشان می‌دهد، قطعا اهدافی را برای فدراسیون در نظر گرفته است. با این حال، رسیدن به این اهداف فاکتورهایی دارد. ما ضرب‌المثلی داریم که می‌گوید قول دادن، جنون‌آور است. برای این که به هدف بزرگی همچون سکوی المپیک فکر کنیم، باید حمایت همه‌جانبه از همه طیف‌ها را داشته باشیم؛ نه این که برخی مثل حالا به خاطر منافع شخصی خود تمام مسائل را زیر پا بگذارند. آن‌ها دست به هر کاری می‌زنند تا خودشان در این جایگاه قرار بگیرند. به نظر می‌رسد من بیش‌تر به منافع ملی اهمیت می‌دهم تا برخی افراد محدود که دنبال مسائل دیگری هستند. من به عنوان یک مربی حرفه‌ای خارجی، شاید زیاد اذیت نشوم، اما مطمئن باشید همه اعضای تیم ملی اذیت می‌شوند.

*نقش سرمربی در افت والیبال ایران چیست؟
آن روزهای باشکوهی که می‌گویید چه روزهایی بودند که من هم بدانم و به آن جواب بدهم؟ امسال هم ما در لیگ ملت ها پنجم شدیم و در مرحله مقدماتی هم بعد از برزیل دوم شدیم. سیستم بازی‌ها در آن دوره‌ای که ایران چهارم شد، با الان کاملا متفاوت بود. در سال ۲۰۱۷ تنها مدال جهانی تاریخ والیبال ایران را به دست آوردیم. شاید اگر من به عقب برگردم، برخی مسائل را اصلاح می‌کردم، اما از نظر فنی واقعا تمام توانم را در ایران گذاشتم. لحظه‌ای که حس کنم دیگر نمی‌توانم کار خودم را به خوبی انجام دهم، استعفا خواهم داد.

*تغییر نسل و جوان گرایی در تیم ملی به چه شکلی صورت می‌گیرد؟
جوان‌گرایی، این‌طور نیست که بازیکنان باتجربه را کنار بگذارید و فقط اجازه دهید جوان‌ها بازی کنند. باید بازیکنانی که باتجربه هستند و از ستون‌های اصلی تیم به حساب نمی‌آیند را به تدریج با جوان‌ها جایگزین کنیم. این روند هم بسیار حساس است. حضرت‌پور، توخته، صابر کاظمی و شریفی ۴ بازیکنی بودند که در مسابقات جهانی سال ۲۰۱۸ به تیم ملی اضافه شدند. امسال هم در جام ملت‌ها و جام جهانی نفراتی مثل یلی، مجرد و اسفندیار را اضافه کردیم که همگی از رده‌های سنی پایین‌تر آمده بودند. در جام جهانی، در ۶ مسابقه از اول با جوان‌ها کار را آغاز کردیم. این مسابقات به ما نشان داد در ۱۰ سال آینده این بازیکنان می‌توانند بار تیم ملی را به دوش بکشند.

دلیل عدم استفاده از بازیکنان مختلف در تیم ملی چیست؟
لهستان را که مثال زدید، اولویتش لیگ ملت‌ها نبود. آن‌ها اولویت را به مقدماتی انتخابی المپیک دادند. ما چنین اولویت‌بندی نداشتیم. من به عنوان سرمربی احساس کردم که نمی‌توانیم مثل لهستان  رفتار کنیم. هدف ما این بود که در لیگ ملت‌ها به مرحله نهایی برسیم و با یک نتیجه خوب هم موفق شدیم. لهستان در حال حاضر قهرمان جهان است. آن‌ها امسال خودشان را با تابعیت دادن به یک بازیکن کوبایی تقویت کردند، اما امسال یک مدال طلا هم کسب نکردند. اسلوونی که از نظر کیفیت خیلی عقب‌تر از لهستان هست، این تیم را در نیمه نهایی اروپا شکست داد، اما کسی عصبانی نشد. وقتی می‌خواهید پلنی را تشکیل دهید، باید امکانات را هم در نظر بگیرید. ما در جام جهانی مجبور بودیم از سلامتی بازیکنان خود حفاظت کنیم. فرهاد قائمی متاسفانه بار دیگر در خلال تمریناتش مصدوم شده است.